Woensdag 25 juli 2018 -- Dag 4

Hoihoi!

Vandaag weer hetzelfde verhaal als gisteren, i.v.m. de slechte WiFi kan ik geen foto's uploaden, wat dus betekend dat je het vandaag weer even moet doen met enkel tekst. Foto's worden toegevoegd zodra we ergens zijn met betere WiFi, hier hoor je uiteraard van! Mocht je mij overigens op Facebook hebben, daar gaat het uploaden vaak iets makkelijker dan hier op Reislogger. Ga dan dus zeker even kijken. 

Vandaag is, net als de voorgaande dagen, een warme en benauwde dag. We houden ons wat rustig vandaag, de afgelopen dagen zijn al druk genoeg geweest.

Iedereen is in gezellige stemming en de jongens zijn weer goed bezig met plagen. Op het moment is het woord ‘drukken’ erg in en is het een sport te raden wie er de toiletten in gaan. Wat ik overigens nog niet verteld had is dat we voor de vakantie een flinke voorraad delfsblauwe klompjes hebben ingeslagen om uit te delen aan Canadezen. Zo krijgt de campingeigenaar een klompje, de caissière van de supermarkt of anderen die we tijdens onze reis tegenkomen. Tot zover zijn alle reacties erg positief en is iedereen blij met het klompje uit Nederland.

Na een rustige dag zijn we op de camping aangekomen,  Whispering Willows in Williams Lake. Bij het aankomen hangt er al direct een briefje bij de office dat we uit moeten kijken voor de eekhoorntjes die er rond lopen, deze schenen namelijk erg vals te zijn en te bijten. We waren nog geen paar stappen op de campground of de eerste eekhoorntjes lieten zich al zien en horen. Ze hadden een soort gangenstelsel onder de campground gemaakt waardoor ze ineens voor je neus stonden of waardoor je je enkel kon verzwikken, uit de buurt blijven van de hollen in de grond dus. We zijn nagenoeg de enige op de campground en het is er muisstil. De campingeigenaar had een briefje op de deur van de office gehangen dat we een envelop in de brievenbus moesten doen met het geld en de gegevens van waar we staan. Wat later op de avond kwam ze even kijken of alles naar wens was. Ook zij was weer erg blij met het klompje wat we haar gegeven hadden. Ze vertelde dat de Canadezen veel last hadden van de droogte maar in het gebied waar de camping lag nog geen fire ban was en we dus de firepit mochten gebruiken en de BBQ aanmocht. Dit hoefde je ons uiteraard geen tweede keer te zeggen voor we het vlees uit de koelkast haalden en de BBQ aan gingen steken. Fred was iets te enthousiast met de kolen waardoor de spareribs te zwart en dus mislukt waren, dit ging iets te snel. Gelukkig was de rest van het vlees prima te eten en hadden we toch een goed voedende maaltijd. Na het eten zijn we met z’n allen om een kampvuur heen gaan zitten omdat het hier ’s avonds vrij snel afkoelt, het kan zomaar een graad of 6 hier worden ’s nachts.

’s Middags heeft Maarten geprobeerd wat gevonden hout te hakken, en hier moest natuurlijk wel een actiefoto van gemaakt worden… ;)

Inmiddels zijn de slaapplaatsen voor iedereen een beetje gewend en ook ik krijg het nu voor elkaar een beetje normaal het trappetje op en af te komen. Zonder m’n hoofd te stoten in  bed te komen is nog even teveel gevraagd voor nu.